یادداشت؛
نیمه شعبان میلاد منجی انسانیت
به گزارش خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری «رودبار ما »؛ زمین هیچ‌گاه از راهنما و جلودار خالی نبوده است و نخواهد بود، خالق مهربان به انسان رسول باطنی یا همان عقل را داد تا در مسیر درست حرکت کند و هرگز از این صراط مستقیم منحرف نشود، ولی مشکل انسان‌ها از همان ابتدای خلقت تا کنون، بندهایی هست که بر پای خود می بیند و هرگز راضی نمی‌شود از این بندها رها شود، انسان در بند شهوات، حسادت، حرص و طمع، ریاست طلبی، مال اندوزی، دنیا طلبی و… هزاران بند دیگر که بواسطه این بندها می‌خواهد دنیای خود را بسازد و خوشبخت و سعادتمند شود.
ولکن انسان نمی‌داند، دنیا این بنده‌ها را بر پای انسان انداخته است تا از مسیر تکامل دور شود و اخرت را فدای دنیا کند در حالیکه دنیا یک محل گذر است مقصد و جای ماندن نیست اینجا آمده‌ایم تا آماده رفتن به حیات جاودان شود ولی با دستی پر، خالق هستی علاوه بر رسول باطنی (عقل) رسول ظاهری(پیامبران) هم برای انسان ارسال کرده است ارسال رسل برای هدایت بشر بوده، تا بهانه‌ای برای انحراف احتمالی خود نداشته باشد.
انسان‌ها علی‌رغم هادیان باطنی و رسولان ظاهری در بسیاری موارد باز فریب خورده و حتی بسیاری از رسولان را از بین برده‌اند.
خدای حکیم و مهربان باز هم عنایت کرده و با ارسال قرآن کریم با عنوان کامل‌ترین نسخه درمان بشریت با راهبری حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه، همه جوره برای نجات بشر از سقوط در دره شقاوت، سنگ تمام گذاشت، پیامبر اعظم در بیست و سه سال هدایت بشر در حجه‌الوداع باز بنا به امر الهی امام بعد از خود را معرفی کردند و علی ابن‌ابیطالب که بعد از نبی بهترین مخلوق الهی و جز اولین ایمان اورندگان به اسلام و همچنین کسی بود که در اعتلای اسلام بیشترین نقش را بعد از نبی اکرم داشتند.
این انتخاب مبارک، باز هم انسانیت و بشریت را از چشمه پاک الهی سیرآب کرد، اگر چه همان بندهای دنیایی نگذاشتند علی علیه‌السلام به اهداف کامل خود برسد و او به دست شقی‌ترین افراد و اما از بین مسلمانان خوارج، ابن‌ملجم به شهادت رسید، شدت عدالت علی علیه‌السلام او را به مسلخ برد و سپس بعد از ایشان هم بقیه ائمه‌اطهار علی‌رغم تلاش مضاعف برای حفظ اسلام و قرآن ولی همه آن‌ها با توطئه ی انسان های حریص و ظالم به شهادت رسیدند.
اگر بر همین منوال پیش می‌رفت آخرین ستاره آسمان امامت نیز غروب می‌کرد و زمین از هادی خالی می‌شد و این برای انسان در مسیر تکامل یک فاجعه بود و اما به اذن الهی آخرین چشمه هدایت و خورشید نورانی حق در پس ابر غیبت نهان شد تا در زمان مناسب طلوع کند و ظلمت و تاریکی ها را روشن کند و بساط ظلم و جور ظالمان را جمع کند، عدالت فراگیر شود و دنیا گلستان شود و همه مردم غرق در نعمات الهی در صراط مستقیم حرکت نمایند.
در زمان غیبت هم ما وظایفی داریم، ما نه باید دست روی دست بزاریم و فقط دعا کنیم، دعا لازم است و اما کافی نیست، وظیفه داریم مردم را امیدوار به آینده روشن کنیم و زمینه ظهور را فراهم نماییم، از مظلوم دفاع کنیم و بر علیه بی‌عدالتی و ظلم قیام کنیم.
شیعه بایستی با وحدت از گردنه‌های سخت بگذرد و منتظر امام خود بماند و جامعه را برای یاری امام عصر آماده نماید.
نیمه شعبان برای بیدار کردن انسان‌های خواب و تلنگر به انسان‌های غافل بهترین فرصت است، باید در این روز مبارک امام مهربان و نقش ایشان را در نجات بشریت به نسل‌های آینده هم معرفی نماییم.
نویسنده: پورحیدر
انتهای خبر/
