یادداشت؛
بدعت گذاریهای ناروا در مراسم ازدواج و عزا
به گزارش خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری 《رودبار ما》؛ امروزه بسیاری از آداب و رسوم نه تنها با آموزهها و فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی سنخیت ندارد بلکه شاهد نوعی بدعت و تحمیل هزینههای سنگین و رفتارهای ناصواب و خلاف عرف بر خانوادهها و در سطح جامعه هستیم.
اما نکته اینجاست، برخی رسوم ناب در برپایی این مراسمها خلاف عرف به شدت در حال رواج است و این مهم از منظر جامعه شناختی به عنوان یک بحران اجتماعی در جنوب کرمان تبدیل شده است.
این آئینها و سنتهای رایج بین مردم در گستره زمان شکل گرفتهاند و از آسیبها و انحرافات مصون نماندهاند. اصلاح این آسیبها، نیازمند شناخت آنها و برنامهریزی واقع بینانه برای جایگزینی فرهنگ صحیح در آن زمینه است.
چندی است، که میهمانان در مراسمات ترحیم و جشنهای ازدواج در جنوب کرمان و بهویژه در شهرستان رودبار جنوب مهمانان با تیراندازیهای مکرر با اسلحههای سبک غافلگیر میشوند.
غافلگیری مهمانان از یک سو و هراس و دلهره از سویی دیگر برای مجاوران و همسایگان بانی جشن ازدواج، موجب شده که این جشنها بیشتر به مراسم وحشت مبدل شود.
تیراندازیها با سلاح غیرمجاز که بدعتی بسیار ناپسند است نه تنها از لحاظ قانونی ممنوع است بلکه در عرف و مردم شریف این منطقه نکوهیده است.
گرچه در کنار بدعت تیراندازی در جشنهای وحشت، رسوم ناپسند دیگری نظیر «دی جی بانوان»، شو طلاها و لباسهای آنچنانی در حال رواج است، انتظار است که فرهیختگان و علما در کنار معتمدان و ریش سفیدان این منطقه نسبت به برچیده شدن چنین بدعتهای ناپسندی اهتمام بورزند.
هر چند که دستگاه قضایی و نیروی انتظامی موظف هستند و باید با تیراندازان و مجریان مراسمهای وحشت در این منطقه از مجرای قانونی برخورد کنند، اما ما مردم هم باید مجاب باشیم که با آنها همکاری کنیم.
برچیده شدن مراسمهای وحشت، همکاری اقشار مختلف مردم با دستگاه قضایی و نیروی های انتظامی و نظامی را میطلبد؛ البته ضرورت دارد که دستگاههای فرهنگی در این زمینه همکاری داشته باشند.
در هر حال باید با خودمان بیندیشیم جشنی که آغاز زندگی دو نفر است، چرا با ندانم کاری و سهل انگاری عمدی عدهای به مراسم وحشت و یا خدای نکرده پایان زندگی انسان دیگری ختم شود؟!
علاوه بر جشنهای ازدواج این روزها مراسمهای ترحیم رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و چشم و هم چشمی و تجملگرایی حتی به مراسم بدرقه ارواح به سوی ابدیت هم راه یافته است، نمونه بارز آن تیراندازی در مراسم تشییع و سنگ قبرهای چند میلیونی و چند طبقه است.
اما چرا سبک زندگی غربی و تجملگرایی حتی مراسم بدرقه یک فرد به سوی ابدیت را رها نکرده است؟ ریشه همه این مسائل بر میگردد به افراط و زیاده روی و بیتوجه بودن به همنوع که با این خرجهای بیهوده میتوان دستگیر افراد نیازمند باشیم.
در هر صورت اصل قضیه برگزاری مراسم ترحیم طلب مغفرت از خداوند متعال و گرفتن حلالیّت از مردم برای میّت و قرار گرفتن در کنار خانوادهای هست که عزیزشان را از دست داده تا ضمن همدردی با صاحب عزا شاید بتوان مشکلی از مشکلاتشان را برطرف کرد.
نویسنده: پورحیدر
انتهای خبر/