راه چاره چیست؛
دلایل عدم پیشرفت یک شهر؛ آیا واقعا انتخاب شهروندان رودباری اشتباه است
به گزارش پایگاه تحلیلی خبری “رودبار ما“؛ در زمانه قدیم، شخصی به‌دنبال کسب علم می‌رفت و پس از چند سال با کوله باری از دانش باز می‌گشت و البته در برگشت او را «حکیم» خطاب می‌کردند؛ چه آنکه وی از همه علوم سر رشته داشت.
حکما نبض بیمار را می‌گرفتند، رصدخانه می‌ساختند، در میان کهکشان و ستارگان غور می‌کردند و نیم نگاهی هم به راهسازی و عمران و آبادانی شهرها داشتند. اما در گذر زمان، روزگار حکیم بودن در همه رشته‌ها به پایان رسید چرا که حالا دیگر علوم تخصصی شده و هر شخصی در کاری سر رشته دارد؛ این تحول، همه جزئیات حتی اداره امور شهرها را نیز سهل‌تر کرده است.
این روزها پس از گذشت قرون متمادی، دیگر دولت‌ها در اداره امور شهرها دخالتی ندارند و شوراهای شهر که منتخبین مردم هستند کار را بر عهده دارند. این مهم نیز با وجود تصریح قانون مبنی بر اداره شهر توسط شوراها، از حدود چندین سال پیش در کشور ما آغاز شده است و نتیجه چنین موردی نیز تخصصی شدن اداره شهر و حضور مدیرانی بوده است که روند رو به رشد شهرها را رقم زده‌اند.
شهر رودبار جنوب که در سال ۸۴ به شهرستان ارتقا یافت خیلی از مردم خوشحال بودند که دیگر از لحاظ عمرانی پیشرفت چشمگیری خواهیم داشت.
این روزها اگر گذر شما به این شهرستان خرده باشد خواهی دید که از لحاظ عمرانی کمتر از یک شهر است، معمولا خیابان اصلی یک شهر به مثابه چشم و ابروی هر شهر است یعنی خیابان اصلی اگر از لحاظ عمرانی زیبا باشد آن شهر زیبا به نظر می‌رسد.
جدول‌های کهنه و بدون رنگ، درختان داز خشک و بزرگ، مجسمه و اِلمان‌های رنگ پریده و چاله های خیابان و بلوار اصلی این شهر را زشت و بی‌روح کرده است.
اگر شب هنگام هم به این شهر سفر کرده باشید تیر برق‌های بلوار اصلی اکثرا خاموش و یا کم‌نور هستند.
از شورای شهر و شهرداری این شهر می‌خواهیم که دلایل عدم پیشرفت این شهر را به مردم بگویند یا ما در انتخابمان اشتباه می‌کنیم که افراد فاقد صلاحیت و تخصص و بی‌اعتنا را بعنوان شورا انتخاب می‌کنیم.
اما اینک راه چاره چیست؟ و برای برون رفت از این حالت رکود، کجا و سراغ چه کسی باید رفت؟ و اصلاً چه کسانی بیشتر در این امر نقش موثرتری دارند؟
شهرستان رودبار جنوب دارای پتانسیل‌های درخور توجهی می‌باشد که لازم است به نحو مطلوب و صحیح مورد توجه قرار گرفته و با هدایت آن توسط یک مدیریت متمرکز و جانفدا، بستر لازم جهت استفاده حداکثری از این توانمندی مدنظر قرار گیرد.
آنچه که واضح و مبرهن است متأسفانه تاکنون خواسته یا ناخواسته اراده و تصمیمی در جهت تحقق موارد مذکور به طور جدی وجود نداشته و همواره با بیان روش‌ها و راه حل‌های کلیشه‌ای و نخ نما شده تبدیل به یک ابزار خاص، جهت تأمین مقاصدی تعیین شده، گردیده است.
به عبارت دیگر عدم توجه مناسب و پرداختن به مسائلی که در حاشیه مطرح می‌شود از آن موضوعی با محوریت فرعی ساخته است. اگر عوامل تاثیر گذار در توسعه یک دیار را با دقت بیشتری بازنگری نماییم، مشاهده می‌شود در شهرستان رودبار جنوب این عوامل به عنوان مجهولات مسئله مطرح است.
خلاصه اینکه هیچ شهری توسعه نمی‌یابد مگر اینکه عزم و اراده‌ای جدی در عقبه آن وجود داشته باشد و این مهم میسر نمی‌شود جز با عزم و اراده‌ای همگانی که نمود آن باید در رفتار، سکنات و عملکرد کلیه افراد موثر در این زمینه، بویژه مسئولین ارشد، صاحب نظران و اندیشمندان و… این خطه ظاهر شود که متأسفانه در زمینه اخیر الذکر ما فعلا داغدار و داغدار هستیم و مسؤلین یاد شده فعلا نه دارای مدیریت خلاق هستند و نه صاحب نظر !!!!
ما با این اقدام پسندیده می‌توانیم گام نخستین را در این راستا برداشته و شرایط لازم را در جهت تحقق اصل توسعه در شهرستان رودبار جنوب فراهم کنیم.
انتهای خبر/پورحیدر
